Day 3: Rooting for Team Japan

[งานแข่งต้องมา] หลังจากลุ้นอยู่ 2 วันติด (แล้วก็ผิดหวังทั้ง 2 วันนั่นแหละ) ในที่สุด "กองเชียร์กิตติมศักดิ์" ก็ทำตามสัญญา มานั่งเชียร์เพื่อนอยู่ในคอกซะที เน๊...

ตามตารางของวันที่ 3 นี้ จะมีการแข่งทั้งหมด 2 ประเภทด้วยกัน ได้แก่ ประเภทคู่ และ บุคคลหญิง ซึ่งผู้เข้าแข่งขันประเภทคู่ของญี่ปุ่นจะได้ลงสนามเป็นคู่แรก ตอนบ่ายโมงกว่าๆ... แต่! แฟนๆ ทั่วโลกต่างก็ต้องช็อคไปตามๆ กันเมื่อเว็บถ่ายทอดสดอย่างเป็นทางการ ISU Skating Channel มิได้ยิงสัญญาณถ่ายทอดการแข่งขันประเภทคู่ของ 3 คู่แรก!! #ร้องเฮ้ยหนักมาก!! ทวีตด่าก็แล้ว สาปแช่งก็แล้ว แต่ก็มิได้นำพา... และแล้ว น้อง Ami Koga กับ Francis Boudreau Adet (JPN) ก็แข่งเสร็จแล้ว ประกาศคะแนนเรียบร้อย และสุดท้ายแล้ว น้อง Ami และ Francis ก็รั้งตำแหน่งสุดท้ายไปตามความคาดหมาย

แต่ไม่เป็นไรค่ะ... เราต้องไม่เศร้านาน เพราะเรายังเหลือการแข่งประเภทหญิงให้ได้ลุ้นกันอีก ที่ว่าลุ้นนี่ก็ไม่ได้ลุ้นผลอ่ะค่ะ แต่ลุ้นว่าจะได้เห็นหน้าพ่อเจ้าประคุณตรงช็อตไหนบ้างต่างหาก 555
#บ้าจริง

แล้วคุณตากล้องก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ตัดไปที่นิวบ่อยมากกกกกก กลายเป็นว่า ต้องตั้งใจดูมากกว่าวันที่นิวแข่งอีก! รวมเวลาตั้งแต่เริ่มแข่งประเภทคู่ไปจนกระทั่งพิธีมอบเหรียญจบ เบ็ดเสร็จ 5 ชั่วโมงค่ะ
ไม่ได้ลุกไปไหนเล้ยยย

** แต่แอบกระซิบให้หน่อยนึง... หลังจากที่เสร็จพิธีมอบเหรียญแล้ว,, เค้าเอาช่วงประเภทคู่มารีรันนะคะ แอบเห็นนิวพร็อมแพร็มๆ พอให้ชื่นใจ แหม่... ดีจุงที่ไม่รีบกดออกจากเว็บไปซะก่อน อิอิ

ระหว่างที่ดูแบบยิงยาว 5 ชั่วโมงต่อเนื่องแบบนี้ จขบ. ก็นั่งคำนวนความเป็นไปได้ที่ญี่ปุ่นจะได้เหรียญทอง (ที่นิวบอกว่านิวจะเอาให้ได้) แล้วก็ปรากฏว่า "ยากมาก" ค่ะ เอาแค่ว่าจะได้เหรียญเงินก็ต้องอาศัยศาสตร์มืดช่วยละ เพราะอเมริกาเค้ามาล้ำจริงๆ แล้วอย่างที่เห็นคือรัสเซียก็มีจุดแข็งอยู่ที่ ประเภทบุคคลหญิง (แม็กซิมกับเซอร์เกเค้าก็ท๊อปคลาสแหละค่ะ แต่ตอนนั้นประเภทบุคคลชายเค้าแข่งจบไปแล้ว ไม่มีผลต่อการคำนวนหาความเป็นไปได้แล้ว) ถึงตอนนั้นญี่ปุ่นจะคะแนนนำรัสเซียอยู่แต่ก็แค่น้อยนิดอ่ะค่ะ นำอยู่นิดเดียวจริงๆ คิดว่าคงต้องทำของใส่เอเลน่า (Elena Radionova) กับน้องตุ๊กตา (Elizaveta Tuktamysheva) เท่านั้นแหละ แล้วก็เสกให้อยู่ดีๆ จีน แคนาดา ฝรั่งเศส ทำคะแนนพุ่งขึ้นมาถ่วงดุลกับอเมริกา ญี่ปุ่นถึงจะมีลุ้น "เหรียญเงิน" กะเค้าได้บ้าง... (นี่ยังไม่พูดถึงว่าต้องภาวนาให้คานะจังกับน้องซาโตโกะไม่พลาดเลยด้วยนะ) เอาเป็นว่าเชียร์กีฬาอย่าไปคิดเยอะก็แล้วกัน เหอๆๆ นักกีฬาทำเต็มที่ กองเชียร์ก็เชียร์เต็มที่ เราก็ดู (กองเชียร์) ไปอย่างเพลิดเพลิน จบ.

นักกีฬาหญิงทั้ง 12 คนแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม... ไม่ค่อยพลิกความคาดหมายมากนักสำหรับกลุ่มที่ 1 ซึ่งมันก็แปลกดีค่ะ (คหสต.) โดยมากแล้วนักสเก็ตที่ยังไม่ค่อยดังมาก หรือ ยังไม่มีผลงานเปรี้ยงปร้างออกมาให้เห็นนี่เราแทบจะไม่ต้องคิดเลยว่าจะเป็นม้ามืด พุ่งทะลุขึ้นมาติดท๊อปไฟว์ได้... แต่กับนักสเก็ตดังๆ ดูเหมือนว่าจะวูบวาบได้ง่ายกว่าซะอีก อย่าง... เป็นแชมป์โลกมาดีๆ มาคราวนี้หล่นไปอยู่ที่ 2 ละ หรือดูอย่างน้องซาโตโกะ,, ได้เหรียญเงินที่ Worlds มาแหม่บๆ พอแข่งรอบ Short Program ที่นี่ น้องยังหล่นไปอยู่ที่ 6 นู่นเลย... เล่นเอาอึ้งเบาๆ

แต่การเป็นนักกีฬาเวิร์ลคลาสมันก็ต้องมีอะไรดีๆ ที่ต่างจากนักกีฬาทั่วไป ถูกมั้ยคะ? แม้ว่าน้องซาโตโกะจะพลาดมาในรอบ Short จขบ. ก็ยังมั่นใจในตัวน้องค่ะว่า น้องจะกลับมาอยู่ที่ 3 ได้แน่นอน (ส่วนที่ 1-2 นี่ปูเสื่อให้สาวรัสเซียเค้าค่ะ) แล้วมันก็เป็นไปตามนั้น!! ไม่ใช่แค่ทำได้... แต่ยังทำจนเป็น personal best เลยอีกด้วย เก่งมากค่ะลูกสาว ^^! //กองเชียร์ข้างหลังทำท่าเลียนแบบท่าจบของโปรแกรม Miss Saigon (คนริมซ้ายน่ารักเน๊อออ)

ส่วนคานะจัง ที่สเก็ตเพลง Phantom of the Opera เหมือนเพื่อนร่วมทีมอีกสองคน,, กัปตัน (ในนาม) มุระ และ (กัปตันตัวจริง) ฮะนิว... มาคราวนี้เปลี่ยนคสอตูมซะซ๊วยยยย สวย... แต่งหน้าก็ดี๊ดี... จขบ. เคลิ้มเลย 555 ไม่อยากจะพูดเลยค่ะ (ปูมาขนาดนี้...) แต่คานะจังมักมีประวัติว่าทำรอบ Short ได้ดีกว่า Free ซึ่งน่าหวั่นใจเป็นที่สุด... เลยได้แต่หวังว่าคอสตูมสวยๆ จะช่วยล้างอาถรรพ์นี้ได้บ้าง

นั่งกลั้นหายใจมาตลอดทั้งโปรแกรมทีเดียว และคานะจังก็ทำได้ดี... ส่วนตัวแล้วคิดว่าคานะจังมีสิ่งที่นักสเก็ตหญิงคนอื่นของญี่ปุ่นไม่ค่อยจะมี คือ "การสื่ออารมณ์" ค่ะ (ต่อให้น้องซาโตโกะทำคะแนนท่าบังคับได้ดี พุ่งปรี๊ดขนาดไหน คะแนนส่วนองค์ประกอบก็ยังสู้คานะจังไม่ได้) แต่รอบนี้ดูออกชัดเจนเลยว่ามันคือ ความหวาดหวั่นชอบกล เข้าใจค่ะ คงจะเครียด... เพราะแบกความหวังของทั้งทีมไว้ ฐานที่สเก็ตเป็นคนสุดท้าย จะได้เหรียญอะไรก็อยู่ที่เธอ พอถึงตอนที่ pop flip (จาก 3F กลายเป็น 1F) มา หลังจากนั้นเลยจะดูรวนๆ ไปจนจบโปรแกรมเลย //คนเชียร์ก็ตะโกนคอแทบแตก

ที่ Kiss & Cry คานะจังก็ทั้งยกมือไหว้ ทั้งก้มหัวขอโทษเพื่อนร่วมทีมที่แสดงได้ไม่เข้าเป้า แต่ ณ จุดนี้ คิดว่าไม่มีใครโกรธน้องลงหรอกค่ะ (แม้แต่นิวที่ "ไม่อยากได้ที่สองแล้ว" ก็ยังบอกว่าไม่เป็นไรเลย)

แล้วก็เหมือนความปรารถนา (ลับๆ) ของ จขบ. จะได้ผล... สาวอเมริกันทั้งสองเลยสเก็ตกันแบบ "ไม่พีค" ทั้งคู่ ปล่อยให้เอเลน่าชิงกับน้องตุ๊กตาชิลๆ แต่ถึงแม้ว่ารอบ Free นี้จะจบไปแบบรัสเซียตีคู่ วิน-วิน น้องซาโตโกะได้ที่ 3 แต่เมื่อดูคะแนนรวมแล้ว อเมริกาก็มาวินเป็นที่ 1 อยู่ดี เฮ้ออออ... ตามด้วยรัสเซีย ที่ 2 และ เหรียญทองแดงสำหรับญี่ปุ่น...

แต่ถามว่าเสียใจมั้ย? ไม่ค่ะ... เพราะเป้าหมายที่คาดหวังไว้สำเร็จลุล่วงแล้ว,, โอเคแล้วค่ะ ถึงแม้ชัยชนะของนิวเพียงคนเดียวจะไม่ได้หมายถึงชัยชนะของทั้งทีมก็ตามแต่ งานแบบนี้สอนให้รู้ว่า การจะพาทีมไปรอดไม่ใช่ด้วยอาศัยความเก่งของใครคนใดคนหนึ่งเพียงคนเดียว แต่ต้องร่วมแรงร่วมใจกันทุกคน การที่นิวให้สัมภาษณ์อย่างหาญกล้าว่าจะคว้าเหรียญทองนี่บางทีก็อยากจะบอกนิวเหมือนกันว่า หันหน้าดูเพื่อนร่วมทีมก่อนลู๊กกก... ว่าเค้าโอเคด้วยมั้ย? ไอ้เรื่องความมั่นใจ maximum ที่พกมาจากบ้านน่ะ,, แค่นิวคนเดียวจะไม่ห่วงเลยสักนิด แต่อย่าเพิ่งคิดว่าตัวคนเดียวจะพาทั้งทีมเป็นที่หนึ่งได้ค่ะ โนวววว์ (ไม่งั้นเดี๋ยวจะผิดหวังเสียใจอยู่คนเดียว ร้องไห้เงียบๆ อีก ไม่ดีไม่งามเลย) //แค่ยิ้มแบบนี้ตอนรับเหรียญ ก็รู้สึกได้ถึงรังสีอำมะหิตแล้ว โอ้.... //แต่เหรียญเค้าสวยอ่ะค่ะ Grand Prix Final ที่สเปนน่าจะแบบนี้มั่งเนอะ... อันนั้นนิวได้เหรียญทองไป แต่แอบรู้สึกว่าดีไซน์ไม่เก๋ ไม่โดน ไม่น่าเก็บเลย แฮ่ะๆ แอร๊ยยย! #โดนฮะนิวกับฮาเวียร์แทคทีมกันตบกบาล

โพสต์นี้บ่นยาวจริง GIF ก็เยอะจริง... อัพดึกจริงๆ (จะเช้าอยู่แล้วจ้ะ 555) หวังว่าพรุ่งนี้จะมีแรงลุกขึ้นมาดู Exhibition นะ! SEE YOU AGAIN TOMORROW ^^V

Rinkside Rambler

Day 3: Rooting for Team Japan